Guerciotti Auriga: Budget racer |
Κείμενο: Αλέξανδρος "Limas" Ιωαννίδης | |
Μια πολύ γρήγορη αναφορά για όσους δεν γνωρίζετε τα ποδήλατα Guerciotti: Ο οίκος Guerciotti ιδρύθηκε το 1964 από τους αδελφούς Italo & Paolo Guerciotti, πρώην αθλητές του Cyclocross. Εδρεύει στο Μιλάνο και δηλώνει πως τα ποδήλατα της αποτελούν "υπόδειγμα ιταλικού αγωνιστικού ποδηλάτου" ενώ χορηγούσε πέρυσι την ομάδα Androni Giocattoli-Diquigiovanni του Michele Scarponi, 2ου νικητή του φετινού Giro d' Italia. Βασικό χαρακτηριστικό του οίκου Guerciotti για όλα τα πλαίσια της εταιρίας, είναι η δυνατότητα επιλογής περιφερειακών σύμφωνα με τις απαιτήσεις του αναβάτη.
Το ποδήλατο της δοκιμής ήταν εξοπλισμένο με μια πλήρη σειρά Shimano Ultegra 6600 και τροχούς Campagnolo Eurus, οι οποίοι αλλάχτηκαν επιτόπου με τους δικούς μου, ώστε να έχω μια καλύτερη αίσθηση σχετικά με τη συμπεριφορά του πλαισίου. Ο αντιπρόσωπος, "Το Ποδήλατο" είχε μπει στον κόπο να στήσει το Auriga στα μέτρα μου, κάτι το οποίο εκτίμησα πολύ. Δε θα σταθώ καθόλου στα εξαρτήματα και περιφερειακά του ποδηλάτου, γιατί η δοκιμή αυτή αφορά το σετ πλαίσιο-πιρούνι.
Λίγα τεχνικά
Το εμπρόσθιο τρίγωνο του Auriga (οριζόντιος-διαγώνιος-κάθετος σωλήνας και κούτελο) είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο 7005. Το πίσω τρίγωνο (άνω & κάτω ψαλίδια) αποτελείται από ανθρακονήματα κατασκευής "monobox". Το επίσημο βάρος του πλαισίου είναι 1.350gr, αλλά επειδή το παρέλαβα ως ολοκληρωμένο ποδήλατο δε μπόρεσα να το ζυγίσω ξεχωριστά. Το πιρούνι "Carboni" διαθέτει πόδια από carbon και λαιμό αλουμινίου. Ο κάθετος σωλήνας του ποδηλάτου δε διαθέτει βάση braze-on για τον εμπρόσθιο εκτροχιαστή, αλλά το ποδήλατο που καβάλησα είχε ένα καλαίσθητο αφαιρούμενο κολάρο στη θέση του, κατά πολύ ομορφότερο από το συμβατικό της Shimano.
Στο δρόμο
Στο Μιλάνο, εκτός από το καλο design αγαπούν δύο πράγματα: Το σκληρό τυρί και τα σκληρά ποδήλατα. Δεν περίμενα ένα πλαίσιο δρόμου αυτής της οικονομικής κατηγορίας να είναι τόσο σκληρό, αλλά εδώ μιλάμε περί μιας αγωνιστικής πρότασης για αθλητές που έχουν περιορισμένο βαλάντιο αλλά απεριόριστες φιλοδοξίες -εξάλλου, το λέει και η ίδια η εταιρία: "Το όριο είναι ο ουρανός"! Στην πρώτη μου προπόνηση με το Auriga πέρασα από το κακοτράχαλο οδόστρωμα στην τοποθεσία Χάος Καμάριζας (περιοχή Λαυρίου) και είμαι σίγουρος πως αν πήγαινα γρηγορότερα θα μου έφευγαν τα σφραγίσματα από τα δόντια! Η αλήθεια όμως είναι ότι η ανηφόρα για να φτάσω εκεί μου φάνηκε λίγο πιο εύκολη απ΄ότι υπολόγιζα να είναι με ένα πλαίσιο αρκετά βαρύτερο του δικού μου. Το βάρος του πλαισίου ήταν αντιληπτό συνεχώς και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για ένα ποδήλατο που η ζυγαριά δε συμφωνεί με την αίσθηση του στο δρόμο. Αυτό όμως δε σημαίνει πως το μαύρο Guerciotti ήταν αργό -κάθε άλλο! Η συνηθισμένη μου παρέα στις προπονήσεις δρόμου λειτούργησε ως μέτρο σύγκρισης, και είδα πως σε σχέση με το δικό μου ποδήλατο που κοστίζει αρκετές φορές την τιμή του Auriga, οι απώλειες σε ταχύτητα και επιτάχυνση δεν ήταν μεγάλες. Ναι, κουραζόμουν παραπάνω για ν' ακολουθήσω τους κολλητούς μου σε ένα γρήγορο σπριντ ή μια απότομη ανηφόρα, αλλά δε μπορώ να πω ότι κάπου έμεινα πίσω ή πέρασα μπροστά αισθητά περισσότερο απ' ότι συμβαίνει όταν καβαλάω κάτι αρκετά ελαφρύτερο και ακριβότερο. Επειδή όμως σε αυτή τη ζωή τίποτε δεν είναι τσάμπα, φτάνοντας σπίτι μετά από κάθε προπόνηση πάνω στο ιταλικό κουρσάκι, ένιωθα πιο κουρασμένος απ' ότι συνήθως.
Για να μη δημιουργήσω λάθος εντυπώσεις ή αδικήσω το Auriga, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι το παράξενο με το συγκεκριμένο ποδήλατο είναι το πάντρεμα προσιτής κατασκευής με αγωνιστικό προσανατολισμό. Δεν έχω συνηθίσει κάτι τόσο σκληρό και γρήγορο να είναι μην συνάμα πανάλαφρο, ίσως και αυτό να ήταν που με ξένιζε διαρκώς στο μαύρο Guerciotti. Από τη μία σου λέει "εκτοξεύσου, φύγε" και από την άλλη σε αναγκάζει να κουβαλήσεις ένα βάρος που δεν απαντάται σε καθαρόαιμο αγωνιστικό ποδήλατο, αλλά είναι απόλυτα νορμάλ σε κουρσάκια αυτής της οικονομικής κατηγορίας. Άρα, το μεγαλύτερο αρνητικό που μπορώ να του καταλογίσω είναι ότι θυμίζει γυναίκα που τρελαίνεσαι να φλερτάρεις μαζί της, αλλά περίμενες τα περεταίρω να είναι λίγο καλύτερα. Δε μπορείς να θυμώσεις όμως και ούτε το μετανιώνεις, γιατί περνάς καλά και στο κάτω-κάτω μια χαρά είναι για τα μούτρα σου, αφού ούτε οδηγείς Ferrari ούτε έχεις εξοχικό στη Μύκονο.
Λίγη γκρίνια
Στην οικονομική κατηγορία του, το Guerciotti Auriga έχει να ανταγωνιστεί αντίστοιχα μοντέλα μεγάλων εταιριών με πολύ ισχυρότερο marketing. Προσωπική μου άποψη είναι πως η κατασκευάστρια θα έπρεπε να αντικαταστήσει τα ανθρακονημάτινα ψαλίδα με αλουμινένια, κρατώντας το βάρος στα ίδια επίπεδα αλλά μειώνοντας την τιμή του πλαισίου ώστε να αποτελεί λίγο ελκυστικότερη αγορά. Συνήθως η προσθήκη carbon πίσω τριγώνου γίνεται για αύξηση της άνεσης, κάτι που εδώ δεν υφίσταται άρα και έχει περιορισμένη σημασία, ίσως περισσότερο αισθητική. Αν όμως στο παρόν άρθρο διαβάσατε όσα αναζητάτε στο επόμενο σας [αγωνιστικό] ποδήλατο, τότε μη δώσετε και πολλή σημασία στη γκρίνια μου ...με γειές και καλοτάξιδο!
Επιλογές
Η ελληνική αντιπροσωπεία προτείνει ενδεικτικά τους παρακάτω συνδυασμούς εξοπλισμού για να παραγγείλετε το Auriga σας:
|
Specialized Tarmac SL3 2011
Κάθε χρόνο οι ποδηλατικές εταιρείες λανσάρουν στην αγορά νέα ποδήλατα ελαφρύτερα,πιο ανθεκτικά,πιο γρήγορα και πιο άνετα.Φαίνεται αδύνατο να κατασκευαστεί κάτι που έχει τόσο αντίθετες ιδιότητες.Με το Tarmac 2011 η εταιρεία Specialized δημιούργησε ένα ποδήλατο με ένα εντυπωσιακό μίγμα αυτών των ιδιοτήτων.
Το νέο μοντέλο της Specialized Tarmac SL3 είναι ενα αγωνιστίκο ποδήλατο δρόμου και είναι κατασκευασμένο εξ'ολοκλήρου απο ανθρακωνήματα (γνωστό και ως carbon fiber).Στόχος της εταιρείας είναι να δημιουργήσει ένα πλαίσιο που θα είναι πάρα πολύ άκαμπτο και αποδοτικό ωστε να μεταφέρεται ολη η ενέργεια του ποδηλάτη στον πίσω τροχό και στην συνέχεια στον δρόμο.Για να γίνει αυτό εχει ενσωματοθεί μία ενδοτικότητα στο πλαίσιο παρ'ολο που είναι αγωνιστικό.
Το σύστημα μετάδωσης του ποδηλάτου είναι η σείρα Ultegra της ιαπωνικής εταιρείας SHIMANO.
Έχει 2 δίσκους και 10 γρανάζια (20 σχέσεις)
Οι τροχοί είναι της εταιρείας FULCRUM το μοντέλο Racing 4.Είναι κατασκευασμένοι από αλουμίνιο και διαθέτουν λεπτές,ατσάλινες,αεροδυναμικές ακτίνες που κυλάνε σε ρουλεμάν κλείστου τύπου.
Τα λάστιχα του ποδηλάτου είναι το μοντέλο Turbo pro της Specialized το οποίο προσφέρει πολύ γρήγορη και ομαλή κίνηση.
Τα φρένα είναι της ίδιας σειράς και προσφέρουν στιβαρότητα,αξιοπιστία και μία πάρα πολύ θετική αίσθηση.
Η σέλα που έχει το ποδήλατο είναι το μοντέλο Romin το οποίο έχει σχεδιαστεί σε συνεργασία με τις επαγγελματικές ομάδες που χορηγεί ανά τον κόσμο η Specialized.Ο λαιμός της σέλας είναι φτιαγμένος απο ανθρακονήματα όπως και το πλαίσιο και το πιρούνι και έχει την ιδιότητα να απορρόφα μέρος των κραδασμών από το οδόστρωμα.
Το πλαίσιο του Target SL3 έχει αποδείξει την αξία του σε μεγάλους διεθνείς αγώνες.
Τέλος η τιμή του ποδηλάτου ανέρχεται στα 3.499 ευρω.
|
Το ποδήλατο δρόμου ή απλά η «κούρσα», είναι ο πιο απλός τύπος ποδηλάτου. Δεν υπάρχουν εδώ χοντρά λάστιχα, αναρτήσεις και περίπλοκα φρένα. Αυτό δε σημαίνει ότι οι κούρσες είναι τεχνολογικά απαρχαιωμένες - το αντίθετο. Εδώ θα βρείτε ό,τι πιο σοφιστικέ υλικό και εφαρμογή έχει να μας παρουσιάσει η ποδηλατική βιομηχανία κι αυτό όχι τυχαία, μιας και η κούρσα είναι η βασίλισσα των ποδηλάτων.

ΣΕΛΕΣ ΚΑΙ ΝΤΙΖΕΣ ΣΕΛΑΣ
Το πιο βασικό απ’ όλα είναι η άνεση. Σίγουρα πάνω στο ποδήλατο κανείς ζεσταίνεται, κρυώνει, χτυπιέται, πέφτει, γδέρνεται, όμως στη σέλα απαγορεύεται η υπομονή και η ανοχή. Η σέλα πρέπει πρώτα απ’ όλα να είναι ένα πράγμα: άνετη και μάλιστα από την αρχή. Μία σέλα που ενοχλεί ήδη από την πρώτη στιγμή, δεν πρόκειται ποτέ να πάψει να ενοχλεί. Το πιο σημαντικό δεν είναι πόσο πιο παχιά ή σκληρή είναι η σέλα, αλλά να ταιριάζει στα οστά της λεκάνης όπως καθόμαστε πάνω της. Πολύ σημαντικό κριτήριο αν ταιριάζει μια σέλα ή όχι είναι το πλάτος της. Κάθομαι πάνω στο ποδήλατο, σημαίνει ότι τα κόκαλα της λεκάνης στηρίζονται πάνω στη σέλα. Αν είναι στενή τότε θα γλιστρήσει ανάμεσα σε αυτά. Εάν είναι φαρδιά, τότε θα τρίβονται τα πόδια επάνω της. Άνετη είναι μια σέλα όταν μπορεί και το πλαίσιό της αλλά και το δέρμα και το πλαστικό που βρίσκεται επάνω ν’ αποσβένουν τις «πιέσεις». Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η σέλα και η ντίζα της (παλουκόσελο) δημιουργούν ένα ενιαίο στοιχείο. Μόνο αν τα συνδυάσουμε σωστά μπορούμε να ρυθμίσουμε τη θέση που μας ταιριάζει.
ΤΙΜΟΝΙ ΚΑΙ ΛΑΙΜΟΣ
Ένα από τα πιο κρίσιμα σημεία για την ασφάλεια του ποδηλάτη. Επιλέξτε και στο τιμόνι και στο λαιμό, την καλύτερη ποιότητα που μπορείτε να πληρώσετε. Το μεγάλο προσόν του αγωνιστικού τιμονιού είναι οι πολλές θέσεις που μπορεί να το κρατήσει κανείς. Στρογγυλά τιμόνια από αλουμίνιο ή κάρμπον κάθονται καλύτερα στο χέρι. Πεπλατυσμένα από κάρμπον ή ενιαίοι λαιμοί με τιμόνια είναι πολύ όμορφοι αλλά δεν παρέχουν καμία δυνατότητα ρύθμισης.
Συμβουλή για την αγορά τιμονιού και λαιμού: Ο λαιμός είναι αυτός που ρυθμίζει τη θέση του τιμονιού. Κάποιους λαιμούς μπορεί να τους γυρίσει κάποιος ανάποδα, κάποιους όχι και να επηρεάσει αναλόγως το ύψος του τιμονιού. Εάν μπορείτε να βάλετε και δαχτυλίδια κάτω από το λαιμό έχετε επίσης άλλη μία δυνατότητα ρύθμισης όπως εσείς επιθυμείτε. Καλό θα ήταν λαιμός και τιμόνι να είναι από το ίδιο υλικό και αν είναι δυνατόν και από την ίδια εταιρεία. Οι καλοί λαιμοί και τα τιμόνια είναι συνήθως από αλουμίνιο ή κάποιες φορές και από κάρμπον. Για τους λαιμούς είναι καλύτερα να προτιμήσετε κάποιον από αλουμίνιο. Να τα ελέγχετε πάντα περιοδικά.
ΤΑΧΥΤΗΤΕΣ
ΤΡΟΧΟΙ & ΡΟΔΕΣ
ΦΡΕΝΑ
Τα φρένα είναι σήμερα ενταγμένα στο σύστημα αλλαγών. Δύο είναι οι τύποι αλλαγών: ο Dual control της Shimano και ο Ergo power της Campagnollo. Στη Shimano η μανέτα, μπορεί να μετακινηθεί δεξιά – αριστερά για να αλλάξει ταχύτητα. Στην Campagnollo το φρένο μπορεί μόνο να φρενάρει.
Η Shimano συνδυάζει το λεβιέ του φρένου με ένα μικρότερο πίσω από αυτήν, ο οποίος επίσης κινείται ώστε να χρειάζεται κανείς για την αλλαγή των ταχυτήτων ή για το φρενάρισμα, μόνο το δείκτη και το μεσαίο δάκτυλο. Οι λεβιέδες κινούνται πάντοτε μόνο προς το εσωτερικό. Αν πιέσει κανείς στη δεξιά πλευρά το μεγάλο μοχλό προς τα μέσα, η αλυσίδα ανεβαίνει στη δεκαπλέτα, στο επόμενο μεγάλο γρανάζι. Αν πιέσει κανείς το μικρό λεβιέ που είναι από πίσω, από το μεγάλο κατεβαίνει στο αμέσως μικρότερο. Αντίστοιχα και στην αριστερή πλευρά αλλάζουν από το μεγάλο στο μικρό δίσκο. Η Campagnollo έχει μεταφέρει το λεβιέ για το κατέβασμα ταχυτήτων στο μικρότερο γρανάζι στη μέσα πλευρά του πάνω μέρος των φρένων, ώστε να μπορεί κανείς με τον αντίχειρα να πιέζει και να κατεβάζει ταχύτητα. Ο λεβιές για το ανέβασμα είναι κρυμμένος πίσω από το λεβιέ των φρένων και χρησιμοποιείται γι’ αυτό ο δείκτης. Όταν κανείς φρενάρει για πρώτη φορά μ’ ένα σημερινό ποδήλατο κούρσας μένει εντυπωσιασμένος, αν και η τεχνική είναι προκατακλυσμιαία: συρματόσχοινο και δύο παπουτσάκια φρένων. Βεβαίως όλα αυτά έχουν βελτιωθεί πάρα πολύ, από την ακαμψία, έως την ποιότητα της γόμας και τα συρματόσχοινα. Πρέπει να μην ξεχνάτε ποτέ ότι η κούρσα χρειάζεται το διπλό δρόμο για να σταματήσει απ’ ότι ένα αυτοκίνητο. Έτσι να κρατάτε τη διπλή απόσταση απ’ ότι θα κρατούσατε αν οδηγούσατε αυτοκίνητο.
ΠΕΤΑΛΙΑ
Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί σήμερα να κάνει ποδήλατο χωρίς τα σύγχρονα πετάλια που κλειδώνουν. Μάθετε από την αρχή να χρησιμοποιείται ποδηλατικά παπούτσια και πετάλια που κλειδώνουν.
Κλείδωμα: απλά πατάμε το παπούτσι με δύναμη μέσα στο πετάλι.
Ξεκλείδωμα: στρέφουμε τη φτέρνα δεξιά ή αριστερά.
Εάν χρησιμοποιείτε το ποδήλατό σας μόνο για προπόνηση και για αγωνιστική χρήση, τότε θα χρησιμοποιήσετε αμιγώς παπούτσια δρόμου. Είναι δύσκολα στο περπάτημα αλλά μεταφέρουν πολύ καλύτερα τη δύναμη. Υπάρχουν διάφορα συστήματα, με πιο διαδεδομένα αυτά της Time και της Look. Κάθε παπούτσι πρέπει να ταιριάζει με κάθε σύστημα και αυτό πρέπει να το ελέγξετε πριν αγοράσετε τα δικά σας παπούτσια. Αποφύγετε πανάκριβα πετάλια, έτσι κι αλλιώς αυτά πολύ γρήγορα θα χτυπηθούν και θα γδαρθούν, όσο γα το «κάρμπον», εδώ δεν πρόκειται για τίποτα άλλο πέρα από μερικές ίνες μέσα σε απλό πλαστικό. Σε πολλά πετάλια μπορεί κανείς να ρυθμίσει τη δύναμη που χρειάζεται για να κλειδώσει ή να ξεκλειδώσει. Μη χρησιμοποιείτε πολύ υψηλή δύναμη γι’ αυτό. Κάποια στιγμή ενώ θα χρειάζεται δεν θα μπορείτε να ξεκλειδώσετε το πετάλι σας. Πριν από την πρώτη φορά κρατηθείτε από κάπου κλειδώστε και ξεκλειδώστε πολλές φορές τα πετάλια ώστε να αναπτύξετε το αίσθημα πώς κλείνουν και πώς ανοίγουν. Προσπαθήστε στην αρχή τουλάχιστον να ξεκλειδώνετε πριν έρθετε στην απόλυτη ανάγκη να σταματήσετε. Εάν τέλος χρησιμοποιείτε το ποδήλατό σας και για άλλες δουλειές και περπατάτε κάποιες φορές μέσα στην πόλη, καλό θα ήταν να προτιμήσετε ένα σύστημα πεταλιών από mountain όπου οι πλακίτσες σύνδεσης είναι χωνευτές, και μπορείτε εύκολα να περπατήσετε.